Przemysłowe znaczenie obróbek tokarskich

Wykonywanie elementów metalowych przeznaczonych do zastosowań precyzyjnych wymaga niezwykle dokładnego kształtowania materiału i nierzadko osiągania niskich tolerancji wymiarowych oraz wysokiej jakości przygotowywanych powierzchni. Wśród technologii stosowanych na najszerszą skalę i pozwalających na szybkie uzyskiwanie rezultatów znajdują się techniki obróbki skrawaniem. Wiążą się one z formowaniem detali przez usuwanie z nich naddatku przy użyciu narzędzia zawierającego krawędź tnącą o potrzebnej geometrii oraz poruszającego się po określonej trajektorii. Do najczęściej używanych metod zaliczane są frezowanie, wiercenie oraz toczenie. Sprawdźmy, na czym polega ostatnia metoda i do czego jest używana.

Czym jest toczenie?

Toczenie to forma obróbki skrawaniem, w której pożądaną geometrię uzyskuje się w wyniku użycia narzędzia nazywanego nożem tokarskim. Przedmiot obrabiany jest wprowadzany w rotację, a nóż przemieszcza się wzdłuż osi obrotu, a także oddala się do niej bądź zbliża. Osiągnięty kształt może być efektem wyprofilowania użytego ostrza lub rezultatem przemieszczania noża po określonej ścieżce, a także wynikową obu czynników. Przy obróbce możliwe jest oddziaływanie na powierzchnię zewnętrzną, czyli toczenie oraz na wewnętrzną, gdy mówimy o wytaczaniu. W zależności od potrzeb można korzystać z tradycyjnych tokarek obsługiwanych manualnie albo nowoczesnych maszyn sterowanych komputerowo, a więc tokarek CNC. W zastosowaniach przemysłowych i produkcji seryjnej są one bardziej popularne.

Do czego służy toczenie?

Efektem toczenia może być niemal dowolna bryła obrotowa. Na tokarkach powstają więc wałki, stożki, elementy kuliste, a także cylindry i osie. Bardzo często tokarka jest też używana do nacinania gwintu wewnętrznego lub zewnętrznego.